Notarialny Rejestr Testamentów – co to jest?
Od dnia 5 października 2011 roku działa Notarialny Rejestr Testamentów (NORT), który został utworzony na podstawie uchwały Krajowej Rady Notarialnej. Notarialny Rejestr Testamentów prowadzony w formie elektronicznej ma na celu zmniejszenie ryzyka, że testament po śmierci spadkodawcy nie zostanie ujawniony lub zostanie odnaleziony z opóźnieniem. Dostęp do niego wymaga pośrednictwa notariusza. Jest to narzędzie, które wspiera sprawiedliwe i szybkie przekazanie majątku zgodnie z wolą testatora.
Jak działa Rejestr Testamentów?
Rejestracja testamentu w notarialnym rejestrze testamentów jest bezpłatna. Rejestracji dokonuje notariusz na wyraźny wniosek testatora zawarty w samym testamencie lub odrębnym protokole, jeżeli przedmiotem rejestracji jest testament dotychczas niezarejestrowany. Przedmiotem zarejestrowania w NORT mogą być testamenty sporządzone w formie aktu notarialnego, a także testamenty własnoręczne, jeżeli zostały złożone do depozytu u danego notariusza. Zarejestrowanie testamentu w NORT jest dobrowolne i nie wpływa na ważność samego testamentu. Elektroniczny rejestr testamentów nie zawiera szczegółowych informacji o treści testamentu, a jedynie kluczowe dane dotyczące jego sporządzenia.
Wpis w NORT:
- nie zawiera informacji o treści testamentu, zwłaszcza danych osobowych spadkobierców, a jedynie numer wynikający z kolejności wpisu w rejestrze, datę dokonania wpisu, datę oraz miejsce sporządzenia testamentu notarialnego lub protokołu oraz imiona, nazwisko i siedzibę kancelarii notariusza,
- może zostać sprostowany lub wykreślony w dowolnym momencie na wniosek testatora,
- może zawierać nieograniczoną ilość testamentów jednej osoby, zatem w przypadku sporządzenia kolejnego testamentu, testator nie musi składać wniosku o wykreślenie wcześniejszych testamentów.
Wyszukiwanie testamentów NORT
Za życia testatora pozostaje niejawny, dopiero po śmierci spadkodawcy wniosek o poszukiwanie informacji w NORT może złożyć każdy (bez konieczności podania przyczyny poszukiwania testamentu), po przedłożeniu aktu zgonu lub innego równoważnego dowodu śmierci testatora.